Detinjstvo 3 (2024) (str. 26-36)
AUTHOR(S) / AUTOR(I): Sanja M. SAVIĆ MILOSAVLJEVIĆ 
Download Full Pdf 
DOI: 10.46793/Childhood24.3.26SM
ABSTRACT / SAŽETAK:
U svoja tri dramska teksta za decu: Uzbuna u Savazoniji, Priča o princu jedincu i Vrabac tužibabac, Branko Stevanović različito pristupa sukobu kao integracionoj tački pažnje najmlađe publike. U slučaju Uzbune u Savazoniji, predmet sukoba se tokom radnje neprestano mijenja. Rezultat ovakvog pristupa je dramolet kalamburskog žanra, a skokovitost postupka pisac stavlja u funkciju značenja. U Priči o princu jedincu korišćen je klasičan model bajke u kojoj glavni junak, da bi ostvario svoju namjeru i došao do unutrašnje promjene, mora uspješno da obavi zadatak. Predmet sukoba u ovom slučaju mijenja se u skladu sa junakovim sazrijevanjem. U monodrami Vrabac tužibabac, s obzirom na to da antagonista ne postoji u materijalizovanom obliku, predmet sukoba zadržava se na unutrašnjem planu, pa se i sama promjena u karakteru iznosi verbalno. Ipak, za razliku od proznih formi pripovijedanja, monodrama računa na interaktivnost medija pozorišta.
KEYWORDS / KLJUČNE REČI:
Branko Stevanović, književnost za djecu, dramolet, bajka, monodrama, predmet sukoba u drami
REFERENCES / LITERATURA:
- Aristotel. O pesničkoj umetnosti. Beograd: Dereta, 2002.
- Kulundžić, Josip. Primeri iz tehnike drame. Beograd: Univerzitet umetnosti, 1977.
- Kembel, Džozef. Heroj sa hiljadu lica. Novi Sad: Stylos, 2004.
- McKee, Robert. STory. New York: Harper Collins Publisher, 1997.
- Prop, Vladimir. Morfologija bajke. Beograd: Prosveta, 1982.
- Sarazak, Žan-Pjer. PoeTika moderne drame: od Henrika Ibzena do Bernara-Mari KolTesa. Beograd: Clio, 2015.