XXI vek – vek usluga i uslužnog prava (2021), str. 3-16
AUTOR(I): Slavko Đorđević
DOI: 10.46793/XXIv-12.003DJ
SAŽETAK:
Ovaj rad se bavi pitanjem uticaja imperativnih pravila država članica EU o pravu na posebnu naknadu trgovinskog zastupnika (koja „dolaze“ iz čl. 17 i 18 Direktive 86/653 o samozaposlenim trgovinskim zastupnicima) na određivanje merodavnog prava za ugovor o trgovinskom zastupanju u skladu sa kolizionim normama Zakona o rešavanju sukoba zakona sa propisima drugih zemalja, kao i na punovažnost prorogacionog sporazuma kojim se prorogira nadležnost domaćeg suda. S obzirom da se ovi imperativni propisi, po pravilu, kvalifikuju kao norme neposredne primene koje se mogu primeniti bez obzira koje je pravo merodavno za ugovor, autor analizira dve pravne situacije u kojima bi moglo doći do njihove primene: prva situacija je kada nalogodavac ima sedište u državi članici EU, a trgovinski zastupnik u Srbiji; druga situacija je kada nalogodavac ima sedište u Srbiji, a trgovinski zastupnik u državi članici EU. Na kraju, autor objašnjava da sudovi država članica ne priznaju dejstvo prorogacionom sporazumu kojim se prorogira nadležnost suda države koja nije članica EU, ukoliko bi prorogirani sud te države primenio pravo koje ne štiti trgovinskog zastupnika koji obavlja delatnost u EU na isti ili sličan način kao što to čine pravila komunitarnog prava, pa s tim u vezi analizira da li bi sudovi država članica EU priznali dejstvo sporazuma o prorogaciji srpskog suda u takvim slučajevima.
KLJUČNE REČI:
merodavno pravo za ugovor o trgovinskom zastupanju; Direktiva 86/653 o samozaposlenim trgovinskim zastupnicima; imperativni propisi o pravu trgovinskog zastupnika na posebnu naknadu u slučaju prestanka ugovora; norme neposredne primene; prorogacioni sporazum.