XXI vek – Usluge i prava korisnika (2019) str. 373-382
AUTOR(I): Milan Palević
DOI: 10.46793/XXIv-10.373P
SAŽETAK:
U doktrini međunarodnog prava još uvek se vode diskusije o pripadnosti, odnosno nepripadanju instituta službenosti međunarodnojavnopravnoj sferi. Ono što je nesporna činjenica je to da su službenosti originerno pojam građanskopravne provinijencije. U širem smislu, posledično i logično, one su, pre svega, ako ne i isključivo, fenomen unutrašnjeg pravnog poretka (in foro domestico). Ne želeći da opovrgne, ili dovede u sumnju, opšti negativni stav poslenika međunarodnopravne teorijske misli spram automatske i nekritičke primene principa silogizma i analogije u promišljanju eventualnih sličnosti, ili čak istovetnosti u primeni mehanizama, instituta i standarda unutrašnjeg prava na panel međunarodnopravnih odnosa, autoru ovog rada se učinilo interesantnim da prihvatajući većinski stav internacionalista, po kojem su službenosti ipak i institut međunarodnog prava, izvrši analizu ovog specifičnog međunarodnougovornog aranžmana, ne bi li ga na jedan relevantan i kompetentan intelektualno-imaginacijski način, doveo u posrednu i zdravorazumsku konstelaciju, pa čak, uslovno govoreći, u jedan odnos korelacije sa pojmom usluga, onakvima kakvim ih poznaje unutrašnje pravo, a kroz promišljanje o međunarodnim službenostima kao nekoj vrsti, uslovno rečeno, usluga u međunarodnoj zajednici.
KLJUČNE REČI:
međunarodne službenosti, međunarodni ugovori, međunarodna zajednica, država, usluge.